Tümgeneral Muhammed Bakıri, 7 Tir (28 Haziran) bombalı saldırı olayının yıldönümü münasebetiyle verdiği mesajında şunları söyledi:" 7 Tir bize, İslami İran'ın yakın tarihindeki iki etkili ve acı olayı hatırlatıyor. Birincisi 1981'de Tahran'da İslam Cumhuriyeti Partisi'nde Halkın münafıkları grubu tarafından büyük bir patlama oldu ve bu hain saldırı sonucu başta parti ve meclis başkanı olan Dr. Beheşti olmak üzere 72 arkadaşı şehit oldular. Bir diğeri de kimyasal bombalı saldırıdır. 1988'de Irak Baas rejiminin başı Saddam Hüseyin'in emriyle yapıldı ve 110 kişinin şehit edilmesiyle sonuçlandı. Serdeşt'in sivil ve savunmasız halkından, 8 binden fazla insan zehirli gazlar ve kimyasal maddelerle zehirlendiler. Bu bir insanlık cinayetidir ve bu savaş suçunun etkileri ve sonuçları acı çeken Serdeşt halkı üzerinde hâlâ sürüyor.
Tir'in 7'sini, tek suçları bağımsızlık istemek ve her türlü yabancı egemenliğini reddetmek olan mazlum ve günahsız halka yapılan zulmün simgesi olarak kabul edebiliriz. Acı ve hayret edici olan nokta, uluslararası insan hakları kuruluşlarının bu iki insanlık dışı eylem karşısında ölüm sessizliğine bürünmeleriydi.
Sessizlik öyle bir sessizlik ki özgürlük ve adalet arayanların gözleri önünde insan haklarının çifte standardını sergilemekte ve ispatlamaktadır. Milletler ve hükümetler sömürgeci devletlerin gayri meşru istekleri doğrultusunda hareket ettiği sürece; insan ilişkileri ve sözde insan hakları belli bir noktaya kadar uluslararası geçerliliğe sahiptir. Aksi takdirde, bağımsız milletler uluslararası sistem tarafından desteklenmez, ayrıca kanunlar da güçlerin tehdit ve tahakküm vasıtası haline gelir. Ama Allah'ın verdiği söze göre zulüm ve zalim asla ebedi sürmeyecektir ve tarihsel gelişim süreci her zaman hakkın batıla karşı zaferiyle sonuçlanacaktır."
Tümgeneral Bakıri, şunları kaydetti: "Bu iki cinayeti işleyenlerin acıklı sonu, bu kaçınılmaz müjdenin bir delilidir. Saddam, utanılacak ve aşağılanacak bir durumda, olabilecek en kötü şekilde öldü, gitti. Halkın Münafıkları örgütü, artık eskisinden daha çaresiz, hiçbir Avrupa hükümeti onları sığınmacı olarak kabul etmiyor ve bunlar buradan sürülüp ortada bırakılanlara iyi bir örnektir. Bunların sonu, milletine ve vatanına sırtını dönen, İran milletinin düşmanlarına destek vermekten mutluluk duyan muhalefete ders olsun."
yorumunuz