Irakçi: İran güvenliğini satın almaz, onu inşa eder

Yazının devamı:

Beyaz Saray'da Donald Trump, JD Vance ve Volodimir Zelenski arasında yaşanan son tartışma, sıradan bir görüş ayrılığı değildi; bu olay, uluslararası sistemin kalbindeki derin çatlakları ortaya çıkardı...
Yıllardır Washington, Batı dünyasının karar alma merkezi olarak kendini tanıttı. Ancak bugün, bu merkeziyet artık tartışmasız değil. Beyaz Saray'ın kalbinde yaşanan bu tartışma, stratejik şüphelerin, diplomatik belirsizliklerin ve Batı bloğu içindeki çözülmemiş anlaşmazlıkların bir simgesidir.
Bir diğer büyük soru, Avrupa'nın tepkisi. Bu kıta, Ukrayna'ya desteğinde hala birleşik kalacak mı? Yoksa bu tartışma, Batı cephesindeki daha derin çatlakları mı ortaya çıkaracak? Fransa, Almanya ve diğer Avrupalı müttefikler, başlangıçtan itibaren Ukrayna savaşına karşı daha temkinli bir tutum benimsemişti. Savunma ve güvenlik politikalarındaki anlaşmazlıklar, en başından beri mevcuttu.
Bu kaotik ortamda, İran İslam Cumhuriyeti, dikkatle ve basiretle gelişmeleri izlemektedir. Uluslararası politikanın kargaşası, her zaman küresel istikrar ve güvenliğin aleyhine olmuştur.
İran, sözlü gerilimlere ve aceleci politikalara kapılan birçok aktörün aksine, her zaman bağımsızlık, karşılıklı saygı ve yapıcı olmayan söylemlere girmekten kaçınma ilkelerine vurgu yapmıştır.
Tarih, güvenliğini başkalarına bağımlılık üzerine kuran ülkelerin, kritik anlarda destekçi güçlerin önceliklerinin değişmesiyle mağdur olduğunu göstermiştir. Bunun örneklerini dünyanın her yerinde görmek mümkündür; güvenlik garantileri umuduyla politikalarını büyük güçlere göre ayarlayan hükümetler, nihayetinde kritik anlarda yalnız bırakılmıştır. Ancak İran bu tarihi dersi iyi öğrenmiştir. Bağımsızlık sadece bir slogan değil, aynı zamanda kaçınılmaz bir gerekliliktir.
Bu bakış açısı, İran'ın dış politikasında ne dış vaatlere bel bağlamasına ne de düşmanlarının tehditlerinden sarsılmasına neden olmuştur. Birçok uluslararası aktör güvenliğini kırılgan ve geçici bağlara bağlarken, İran farklı bir yol seçmiştir: İç kapasiteye güvenmeye, bağımsız ilerlemeye ve dış baskılara direnmeye dayalı bir yol. İran'ın meşruiyetini başkalarının onayından almasına gerek yoktur, çünkü meşruiyeti halkın iradesinden ve bağımsız politikalarından kaynaklanmaktadır.